حاضر نیستید لباس خواب خود را کنار بگذارید؟ به یکی از این روپوش های میزبان بروید

زندگی در شهر نیویورک در حال حاضر مانند زندگی در یک بطری شامپاین در حال ظهور احساس می شود. عملاً با شور و هیجان یک تابستان پرخطر ، پر از واکسن ، پیک نیک پشت بام ، و شاید حتی بعضی از مهمانی ها ، حباب می کند. همانطور که چشم انداز آنچه که قرار است انجام دهیم هیجان انگیز است پوشیدن. در مورد این تابستان لباس های مهمانی باریک ، جسور و مهمانی چیزهای زیادی نوشته شده است – تقریباً به همان اندازه که یک سال پیش در مورد شلوارهای عرق لباس نوشته شده بود. من کسانی را که از وسط تقسیم می شوند و تمرکزم را روی لباس میزبان می گذارم: لباس ها ، کافه ها ، شاید حتی برخی از لباس خواب های زیبا. من نمی خواهم بار خود را جمع کنم ، فقط می خواهم یک مهمانی شام را برگزار کنم و قسمت را نگاه کنم.

مدتی است که دارم این خیال را می سازم. تابستان سال گذشته ، فضای اتاق خواب من پر از تصاویر زنان در آبشارهای روشن ، بیانیه ، گوشواره های شایسته ادی Sedgwick و شمع های مخروطی رنگارنگ بود. من آرزو می کنم که دور یک ویلای بزرگ (مخصوصاً مکانی که در حال حاضر در آن زندگی می کنم) دور بزنم و لیوان های شراب را دوباره پر کنم ، کیک اسفنجی ویکتوریا را به دقت برش بزنم و سرو کنم ، با صدای بلند بپرسم “آیا می خواهی مقداری بیشتر بخواهی؟” بیش از زنجیرهای خنده. این مانند یک فیلم احساس می شود و من قصد دارم آن قسمت را لباس بپوشانم.

ایده لباس میزبان به عنوان جایی بین لباسهای راحتی و مهمانی از دهه 1920 وجود داشته است. در سال 1925 ، Vogue لباس خواب تصمیم گرفتند ریگور، مخصوصاً باید بتوانید یک ست کت و شلوار خواب خواب السا اسکیاپارلی تهیه کنید. در دهه 60 ، caftans و شلوار palazzo لباس میزبان du jour شد. از آن زمان ، ایده لباس پوشیدن برای شرکت به معنای چیزی فانتزی و نه چندان راحت است (گرچه در بیشتر اوقات ، من اصلاً لباس نمی پوشم).

این تابستان احساس خاصی دارد و من می خواهم آن را به همین ترتیب مشخص کنم. اما ، من کاملاً آماده تسلیم راحتی که در یک سال گذشته عادت کرده ام نیستم. یک کافان چاپی ، پرنعمت ، چاپی یا (آرزوی نهایی من) یک شلوار چاپی و مخزن چاپی اواخر دهه 60 در واقع فقط یک لبه از لباس راحتی مجلل سال 2020 است. Vive la palazzo! لباس Vive la میزبان!