
زندگی در شهر نیویورک در حال حاضر مانند زندگی در یک بطری شامپاین در حال ظهور احساس می شود. عملاً با شور و هیجان یک تابستان پرخطر ، پر از واکسن ، پیک نیک پشت بام ، و شاید حتی بعضی از مهمانی ها ، حباب می کند. همانطور که چشم انداز آنچه که قرار است انجام دهیم هیجان انگیز است پوشیدن. در مورد این تابستان لباس های مهمانی باریک ، جسور و مهمانی چیزهای زیادی نوشته شده است – تقریباً به همان اندازه که یک سال پیش در مورد شلوارهای عرق لباس نوشته شده بود. من کسانی را که از وسط تقسیم می شوند و تمرکزم را روی لباس میزبان می گذارم: لباس ها ، کافه ها ، شاید حتی برخی از لباس خواب های زیبا. من نمی خواهم بار خود را جمع کنم ، فقط می خواهم یک مهمانی شام را برگزار کنم و قسمت را نگاه کنم.
مدتی است که دارم این خیال را می سازم. تابستان سال گذشته ، فضای اتاق خواب من پر از تصاویر زنان در آبشارهای روشن ، بیانیه ، گوشواره های شایسته ادی Sedgwick و شمع های مخروطی رنگارنگ بود. من آرزو می کنم که دور یک ویلای بزرگ (مخصوصاً مکانی که در حال حاضر در آن زندگی می کنم) دور بزنم و لیوان های شراب را دوباره پر کنم ، کیک اسفنجی ویکتوریا را به دقت برش بزنم و سرو کنم ، با صدای بلند بپرسم “آیا می خواهی مقداری بیشتر بخواهی؟” بیش از زنجیرهای خنده. این مانند یک فیلم احساس می شود و من قصد دارم آن قسمت را لباس بپوشانم.
ایده لباس میزبان به عنوان جایی بین لباسهای راحتی و مهمانی از دهه 1920 وجود داشته است. در سال 1925 ، Vogue لباس خواب تصمیم گرفتند ریگور، مخصوصاً باید بتوانید یک ست کت و شلوار خواب خواب السا اسکیاپارلی تهیه کنید. در دهه 60 ، caftans و شلوار palazzo لباس میزبان du jour شد. از آن زمان ، ایده لباس پوشیدن برای شرکت به معنای چیزی فانتزی و نه چندان راحت است (گرچه در بیشتر اوقات ، من اصلاً لباس نمی پوشم).
این تابستان احساس خاصی دارد و من می خواهم آن را به همین ترتیب مشخص کنم. اما ، من کاملاً آماده تسلیم راحتی که در یک سال گذشته عادت کرده ام نیستم. یک کافان چاپی ، پرنعمت ، چاپی یا (آرزوی نهایی من) یک شلوار چاپی و مخزن چاپی اواخر دهه 60 در واقع فقط یک لبه از لباس راحتی مجلل سال 2020 است. Vive la palazzo! لباس Vive la میزبان!
Leave a reply