قبل از همه گیری ، ایده فرار به جنگل خارق العاده به نظر می رسید. چیزهای افسانه ای و موزیکال Sondheim ، دستیابی به هدف غیر از آخر هفته ای که در Airbnb گذرانده غیرممکن است. یک سال و نیم سریع جلو بروید و ایده تقریباً واقعی است. در لحظه ای که توسط تنهایی تعریف شده است ، بسیاری از آنها به مکان های جدید روستایی نقل مکان کرده اند و یا زندگی خود را برای ایجاد فاصله اجتماعی تغییر شکل داده اند. هر دو تنظیم با یک احساس انزوا همراه است ، چیزی که ته اشیدا در آخرین کار خود به دنبال حل آن بود. مجموعه پاییزی او و فیلم همراه آن در یک خیال جنگلی اتفاق می افتد. هنوز هم ، به جای رفتن ، برادران گریم آشیدا از دریچه آینده پژوهی به فرهنگ عامیانه نزدیک شدند و در آنچه در خلوت بودن در جهانی است که به سرعت در حال تکامل است ، مراقبه می کنند.

موضوع به موقع احساس شد. از همه مهمتر ، لباس های جالب توجهی به دست آمد زیرا آشیدا سعی در یافتن نقطه میانه بین شیرینی خیالی افسانه ها و ریاضت اقتصادی داشت که معمولاً با علمی تخیلی همراه است. این در فیلم مجموعه توسط Yasuhiko Shimizu کارگردان و در کتاب نگاه می شود. آشیدا که به آینده گرایی متمایل شده بود ، با نرم کردن لبه های تیز و شکوفائی های هنری در یک قطعه خالص ، گرما را اضافه کرد. بدون گل آبرنگ بر روی بدنه آن ، لباس کاملا سیاه و سفید میانی سخت به نظر می رسید. به همین ترتیب ، گلدوزی های آسمانی که شامل قمرهای انسان دوستانه و تیراندازی به ستاره ها در پشت کت های بریده می شوند ، روحیه را کدر نگه می دارند. منگنه های اصلی کالج مانند ژاکت های کریکت تزئین شده با “T” غول پیکر و ژاکت کش باف پشمی هدف مشابهی داشتند ، آشنایی دنج حضور آنها هر نگاهی را که در آن ظاهر می شد تعدیل می کرد.

ممکن است فانتزی به لطف میل به فرار رو به پیشرفت باشد ، اما آشیدا می فهمد که مشتریانش باید واقعیت را حساب کنند. آنها در طول روز استعاره وارد جنگل می شوند ، اما در نهایت آن ژاکت های مبهم و بلوزهای مبهم هنوز باید برای سلفی های اینستاگرام و جلسات بزرگنمایی مناسب باشند. هرچه لباس ها بیشتر لباس می پوشید ، احتیاج به اعتدال کمتر بود ، و آشیدا بر این اساس آزاد شد. لباس هایی که با توری شفاف ، لامه و ساتن پوشیده شده اند ، برای رویایی مناسب هستند ، لباس راحتی که مدتها پس از بازگشت به حالت عادی زندگی خواهد کرد.